Najczęściej zadawane pytania – Fizjoterapia Uroginekologiczna

Standardowa wizyta trwa około 50–60 minut. Pierwsza konsultacja może być nieco dłuższa, ponieważ obejmuje szczegółowy wywiad oraz ocenę funkcjonalną. Kolejne wizyty są dostosowane do potrzeb i przebiegu terapii.

Częstotliwość wizyt zależy od diagnozy oraz indywidualnych potrzeb pacjentki. Zazwyczaj zaleca się wizyty co 2-3 tygodnie na początku terapii, aby monitorować postępy i wdrażać kolejne elementy leczenia. W późniejszym etapie spotkania mogą odbywać się rzadziej – np. raz w miesiącu, raz na sześć tygodni lub jedynie w celu kontroli. Fizjoterapeutka ustali plan dostosowany do Twojej sytuacji

Tak, miesiączka nie jest przeciwwskazaniem do wizyty. Jeśli jednak czujesz się niekomfortowo, możesz skontaktować się z gabinetem i przełożyć termin. Warto pamiętać, że niektóre techniki (np. badanie per vaginam) mogą być wtedy pominięte, ale możliwe jest wykonanie innych elementów terapii, takich jak ćwiczenia, terapia manualna czy praca nad oddechem.

Nie, wizyta u fizjoterapeutki uroginekologicznej nie wymaga skierowania. Możesz umówić się na konsultację samodzielnie, bez wcześniejszej wizyty u lekarza. Jeśli jednak posiadasz zalecenia od ginekologa, urologa lub innego specjalisty, warto je przynieść – pomoże to w indywidualnym dostosowaniu terapii.

Najlepiej postawić na wygodny, luźny strój, który nie ogranicza ruchów – np. legginsy i koszulkę. Podczas wizyty może być konieczne odsłonięcie okolic brzucha, dolnej części pleców czy bioder, dlatego warto wybrać ubrania, które łatwo zdjąć lub podwinąć. Jeśli planowane jest badanie przezpochwowe, można rozważyć założenie spódnicy lub sukienki, co może zwiększyć komfort.

Badanie przezpochwowe nie jest obowiązkowe i zawsze odbywa się za zgodą pacjentki. Jest ono jednak jedną z najskuteczniejszych metod oceny funkcji mięśni dna miednicy. Dzięki niemu fizjoterapeutka może dokładnie ocenić napięcie, siłę i kontrolę mięśni. Jeśli nie czujesz się gotowa na takie badanie, istnieją inne sposoby diagnostyki, takie jak ocena palpacyjna zewnętrzna, czy analiza wzorców oddechowych i postawy ciała.

Nietrzymanie moczu można skutecznie leczyć za pomocą różnych metod fizjoterapeutycznych, które pomagają wzmocnić i poprawić kontrolę mięśni dna miednicy. Najczęściej stosowane metody to:

• Ćwiczenia mięśni dna miednicy (np. metoda Kegla) – poprawiają siłę i wytrzymałość mięśni odpowiedzialnych za trzymanie moczu.
• Terapia manualna – rozluźnianie nadmiernie napiętych struktur lub mobilizacja blizn pooperacyjnych.
• Biofeedback – trening świadomości napięcia i pracy mięśni dna miednicy za pomocą specjalistycznego sprzętu.
• Elektrostymulacja – stymulacja osłabionych mięśni dna miednicy w celu ich wzmocnienia.
• Trening pęcherza – nauka właściwych nawyków związanych z oddawaniem moczu.
  Fizjoterapeutka dobiera metody indywidualnie, w zależności od rodzaju i stopnia nietrzymania moczu.

Elektrostymulacja mięśni dna miednicy to metoda terapii stosowana w przypadku osłabienia lub dysfunkcji tych mięśni. Polega na użyciu specjalnych elektrod dopochwowych lub doodbytniczych, które emitują delikatne impulsy elektryczne pobudzające mięśnie do skurczu. Zabieg ten jest bezpieczny i zwykle bezbolesny – pacjentki mogą odczuwać lekkie mrowienie lub delikatne skurcze mięśni. Elektrostymulacja jest szczególnie skuteczna w leczeniu nietrzymania moczu, obniżenia narządów miednicy oraz po porodzie, gdy mięśnie wymagają regeneracji.

Terapia manualna jest ważnym elementem fizjoterapii uroginekologicznej i obejmuje różne techniki pomagające w redukcji bólu, poprawie elastyczności tkanek i przywróceniu prawidłowej funkcji mięśni. Stosowane metody to:

• Mobilizacja blizn (np. po cesarskim cięciu, nacięciu krocza) – poprawia elastyczność i zmniejsza zrosty.
• Masaż tkanek głębokich – rozluźnia napięte mięśnie dna miednicy.
• Techniki relaksacyjne i powięziowe – poprawiają przepływ krwi i redukują napięcie.
• Stopniowaną ekspozycja i metody desensytyzacja: wykorzystywane w przypadku dolegliwość bólowych o charakterze przewlekłym obszarów intymnych (bolesne współżycie, dyspareunia, pochwica, wulwodynia)
• Praca z oddechem i postawą ciała – wspomaga prawidłowe funkcjonowanie mięśni dna miednicy w codziennym życiu.

  Techniki manualne są dobierane indywidualnie, w zależności od problemu pacjentki.

Tak, fizjoterapia po cesarskim cięciu jest bardzo ważna i może przyspieszyć proces gojenia oraz zapobiegać powikłaniom, takim jak blizny, zrosty, osłabienie mięśni dna miednicy czy bóle kręgosłupa. Można rozpocząć ją już 14 dni po porodzie (o ile procesy gojenia się rany nie były niczym skomplikowane, np. infekcja, krwawieniem), skupiając się na nauce prawidłowego oddychania i aktywacji mięśni głębokich. Pełna terapia obejmuje także mobilizację blizny po cesarskim cięciu, co zapobiega jej zgrubieniom i ograniczeniu ruchomości.

Po porodzie kluczowe jest stopniowe wzmacnianie mięśni dna miednicy, mięśni głębokich brzucha oraz poprawa postawy ciała. Zalecane ćwiczenia to:

• Ćwiczenia oddechowe – wspomagają regenerację przepony i mięśni brzucha.
• Aktywacja mięśni dna miednicy – delikatne skurcze, np. ćwiczenia Kegla (jeśli są wskazane).
• Ćwiczenia core – wzmacniające mięśnie poprzeczne brzucha.
• Mobilizacja blizny (w przypadku cesarskiego cięcia) – poprawia elastyczność tkanek.
• Delikatne ćwiczenia rozciągające i relaksacyjne – pomagają w redukcji napięć mięśniowych.

Zawsze warto skonsultować się z fizjoterapeutką, aby dobrać odpowiedni zestaw ćwiczeń dostosowany do indywidualnych potrzeb i stanu zdrowia.

Tak! Fizjoterapia uroginekologiczna po ciąży to kluczowy element zdrowego powrotu do aktywności. Pomaga w:

• Regeneracji mięśni dna miednicy i brzucha, zwłaszcza przy rozejściu mięśnia prostego brzucha.
• Redukcji bólu pleców, bioder i miednicy po ciąży.
• Poprawie postawy ciała i wzmocnieniu mięśni core.
• Zniwelowaniu problemów z nietrzymaniem moczu lub uczuciem ciężkości w miednicy.
• Bezpiecznym powrocie do aktywności fizycznej i unikania przeciążeń.

Regularna terapia oraz dobrze dobrane ćwiczenia pozwalają szybciej odzyskać sprawność i czuć się komfortowo we własnym ciele.

Tak, fizjoterapia może być skutecznym wsparciem w leczeniu endometriozy. Choć sama choroba wymaga interwencji medycznej, to terapia manualna, ćwiczenia oddechowe i techniki rozluźniające pomagają zmniejszyć przewlekły ból miednicy, poprawić mobilność tkanek i zmniejszyć napięcie powięziowe. Fizjoterapia wspiera także pracę układu pokarmowego i poprawia krążenie w obszarze miednicy, co może złagodzić objawy endometriozy, takie jak bolesne miesiączki czy ból podczas współżycia.

Tak, fizjoterapia może pomóc w redukcji bólu menstruacyjnego, szczególnie jeśli jest on związany z napięciem mięśni, nieprawidłową postawą ciała lub ograniczoną ruchomością tkanek w obrębie miednicy. Stosowane metody obejmują:

• Terapia manualna – poprawia krążenie i rozluźnia napięte struktury.
• Ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne – zmniejszają napięcie powięzi i redukują skurcze.
• Praca z mięśniami dna miednicy – pomaga w regulacji ich napięcia, co może wpłynąć na zmniejszenie bólu.
• Poprawa ruchomości miednicy i kręgosłupa lędźwiowego – wpływa na lepsze funkcjonowanie całego układu.

Regularna fizjoterapia pomaga zmniejszyć intensywność bólu miesiączkowego i poprawić jakość życia.

Ból miednicy może mieć różne źródła, zarówno mechaniczne, jak i neurologiczne. Najczęstsze przyczyny to:

• Zwiększone napięcie mięśni dna miednicy – prowadzi do bólu i dyskomfortu.
• Endometrioza – powoduje przewlekłe stany zapalne i ból.
• Blizny po porodzie, cesarskim cięciu lub operacjach – mogą powodować zrosty i ograniczoną ruchomość tkanek.
• Dysfunkcje stawów krzyżowo-biodrowych – wpływają na stabilność i funkcję miednicy.
• Problemy neurologiczne – np. neuralgia nerwu sromowego, mogą powodować ból promieniujący do krocza i ud.
• Zaburzenia jelitowe – zaparcia, zespół jelita drażliwego (IBS) mogą prowadzić do napięcia i bólu w okolicy miednicy.

Fizjoterapia uroginekologiczna pozwala na diagnozę przyczyny bólu i wdrożenie odpowiednich metod terapii, takich jak mobilizacja tkanek, terapia manualna, ćwiczenia rozluźniające i techniki oddechowe.

Tak, fizjoterapia jest podstawową metodą leczenia rozejścia mięśnia prostego brzucha (DRA – Diastasis Recti Abdominis). Terapia koncentruje się na:

• Ćwiczeniach wzmacniających mięśnie poprzeczne brzucha – kluczowe dla stabilizacji tułowia.
• Poprawie pracy przepony i technikach oddechowych – wspomagają regenerację tkanek.
• Modyfikację ćwiczeń zwiększających ciśnienie śródbrzuszne – 
• Terapia manualna i kinesiotaping – pomagają w redukcji napięć i poprawiają funkcję powięzi.

Regularna fizjoterapia może skutecznie zminimalizować rozejście mięśni brzucha i przywrócić prawidłową funkcję core bez konieczności interwencji chirurgicznej.

Fizjoterapia jest skutecznym wsparciem w leczeniu zespołu jelita drażliwego (IBS), ponieważ pomaga w redukcji bólu, poprawie pracy układu pokarmowego i zmniejszeniu napięcia mięśniowego. Terapia obejmuje:

• Techniki manualne/wisceralne – rozluźniają napięcie w obrębie brzucha i miednicy, poprawiając perystaltykę jelit.
• Ćwiczenia oddechowe – pomagają w redukcji stresu i wpływają na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego.
• Nauka prawidłowej postawy i ergonomii ruchu – poprawia funkcjonowanie narządów wewnętrznych.

Regularna fizjoterapia może pomóc w zmniejszeniu objawów IBS, poprawie trawienia i redukcji bólu brzucha, co znacząco poprawia komfort życia.

Tak, wizyta może zostać odwołana lub przełożona, ale obowiązują określone zasady anulowania wizyt, aby zapewnić sprawną organizację pracy gabinetu. Najczęściej:

• Odwołanie wizyty powinno nastąpić z wyprzedzeniem – np. minimum 24 godziny przed umówionym terminem.
• Brak odwołania wizyty na czas może wiązać się z koniecznością opłaty za wizytę, ponieważ rezerwacja blokuje termin dla innych pacjentek.

Dokładne zasady anulowania znajdziesz w regulaminie gabinetu. Jeśli musisz zmienić termin  wizyty, najlepiej skontaktować się telefonicznie lub e-mailowo.

W gabinecie fizjoterapii uroginekologicznej dostępne są różne metody płatności, aby ułatwić pacjentkom rozliczenia. Najczęściej akceptowane formy to:

• Gotówka
• Karta płatnicza
• Przelew bankowy – w przypadku wcześniejszej płatności za konsultację lub pakiety zabiegowe.
• BLIK
• Pakiety usług – możliwość wykupienia serii wizyt w promocyjnej cenie.
• Voucher podarunkowy – w formie papierowej i elektronicznej