Miewasz problemy z wypróżnianiem?
Nie wiesz jak sobie poradzić z uporczywymi zaparciami?
Chciałabyś dowiedzieć się, jak fizjoterapia może pomóc w przewlekłych zaparciach?
Odpowiedzi na powyższe pytania znajdzieś w dalszej części tekstu!
1. Rodzaje zaparć
Zaparcia dzielimy na te, które pojawiają się okazjonalnie, czyli „raz na jakiś czas”. Są nazywane zaparciami sytuacyjnymi i raczej nie rzutują w znacznym stopniu na nasze zdrowie fizyczne.
Zaparcia o charakterze przewlekłym stanowią za to spory problem zarówno w funkcjonowaniu społecznym, jak i w znacznym stopniu zaburzają naszą harmonię psychofizyczną.
2. Przyczyny przewlekłych zaparć:
Przyczyn zaparć o charakterze przewlekłym jest cała masa: od stresu (tego przewlekłego), chorób jelita grubego (stany zapalne, zaburzenia statyki itd.), poprzez długie unieruchomienie (na przykład w wyniku operacji), zmniejszoną ruchliwość jelit, przyjmowanie środków farmakologicznych, aż po niską podaż płynów, rzadką aktywność ruchową i nieprawidłowe nawyki toaletowe.
Niestety, przewlekle utrzymujący się problem z wypróżnianiem odciska piętno na naszym zdrowiu psychicznym (rzecz jasna!) i fizycznym.
3. Konsekwencje przewlekłych zaparć:
Najbardziej popularnymi następstwami zaparć są:
– żylaki odbytu
– obniżenie odbytnicy [rectocele], które poprzez wtórne prowokowanie do jeszcze większego parcia, mogą przyczynić się do powstania przetok (np. odbytniczo-pochwowych)
– bóle brzucha, twardy brzuch
– szczeliny odbytu
– obniżenie nastroju, depresja
4. Autoterapia i metody fizjoterapeutyczne stosowane przy przewlekłym problemie z wypróżnianiem:
Jak możesz sobie pomóc?
Poza typowymi metodami, takimi jak:
wprowadzenie odpowiedniej dietyzwiększenie podaży płynówpodjęcie aktywności fizycznejzminimalizowanie stresuwspomaganie się środkami ułatwiającymi defekację,które są bardzo ważne i nierzadko pomocne, istnieją także metody fizjoterapeutyczne, które opierają się głównie na:
terapii wisceralnej (trzewnej),terapii przezpochwowej/przezodbytniczejterapii oddechowej.
5. Fizjoterapia w przewlekłych zaparciach:
a) Terapia wisceralna (trzewna) polega na mobilizacji całej pętli jelitowej (od jelita cienkiego po jelito grube) przez co dochodzi do rozluźnienia i lepszego ukrwienia tkanki oraz normalizacji przepływu impulsów nerwowych z jelita do mózgu. Dzięki temu procesy zachodzące na poziomie jelit zostają odblokowane, a trawienie przebiega w odpowiednim tempie.
b) Terapię przezpochwową/przezodbytniczą wykorzystuje się wówczas, gdy mięśnie dna miednicy wykazują podwyższone napięcie mięśniowe, a mięsień, który w trakcie defekacji powinien się rozluźnić i pozwolić masom kałowym wydostać się na zewnątrz, nie wykazuje zdolności rozkurczowej. Dzięki terapii wewnętrznej jesteśmy w stanie znormalizować napięcie mięśni dna miednicy i poprawić tym samym ich udział w trakcie wypróżniania.
c) Trening oddechowe aktywizujący przeponę idealnie sprawdzi się w przewlekłych zaparciach. Dlaczego? Dlatego że przepona wykonująca ruch w dół i w górę wprowadzi jelita w swoisty automasaż, dzięki czemu będą one cały czas bodźcowane do działania (pracy, jaką jest trawienie pokarmu).
Jeśli cierpisz z powodu przewlekłych zaparć i nie do końca wiesz, jak sobie z tym problemem poradzić, farmakologia i dieta tylko na chwilę przynoszą poprawę, a Ty coraz bardziej obserwujesz u siebie negatywne konsekwencje przewlekle utrzymujących się zaparć, skorzystaj z wizyty u fizjoterapeuty.Możliwości terapeutyczne i treningowe w leczeniu przewlekłych zaparć są nieocenione!